Są rzeczy, które nic mi nie mówią,
są słowa, które już do mnie nie przychodzą.
Wspomnienia dawnych umiejętności odbijają się we mnie echem minionych dni,
Moja ręka nie kreśli żadnego istotnego ruchu
Moje niewidzące oko porusza się po znanych trajektoriach.
Radość i smutek są mi fantomowym wspomnieniem dawnych uczuć.
I tylko ten dwukomorowy mięsień pompuje we mnie życie 60 razy na minutę.
Nieustannie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz